Tolerant land!?

Wat was ik er altijd trots op in het buitenland: het land waar ik vandaan kwam. Waar iedereen welkom was, alles kon en alles mocht. Bij menig kampvuur heb ik geduldig antwoord gegeven op het ongelovige vragenvuur van de backpackers om me heen.

"So drugs are really legal in your country?"
"Yes they are. And because it's so normal in my country, I actually never use them."

Vonden ze allemaal heel raar. Dat laatste dan hè?

En zo door via homoseksualiteit en totale vrijheid van meningsuiting, naar de acceptatie van alle culturen, vrijheid van godsdienst, mogen lachen om autoriteit, leraren bij hun voornaam noemen en goeie vrienden zijn met je ouders. 

Een paar van deze vrijheden hebben we gelukkig nog steeds. Maar 'mijn' land voelt de laatste tijd steeds minder tolerant. Inmiddels woon ik in een Nederland waar homo's weer openlijk in elkaar worden geslagen, godsdienst een heet hangijzer is en waar je als buitenlander met argusogen bekeken wordt. Laat staan dat je er welkom bent. Een land waar een extreem rechtse Pegida-Aanhanger rustig de tijd krijgt om aan zijn image te werken aan tafel bij Pauw, waar iedereen op Facebook de meest vreselijke teksten mag roeptoeteren en waar een fractieleider zoveel angst en haat mag zaaien onder de bevolking, dat een groot deel daarvan het liefst alleen nog maar blond volk met blauwe ogen om zich heen zou willen hebben. Waar hebben we dat eerder gehoord? 

Wat is er nog over van de 'alles moet kunnen'-mentaliteit? En dan bedoel ik niet die in de zin van: elkaar beledigen, openbaar afbranden en discrimineren. Maar als in: leven en laten leven, elkaar iets gunnen, zoeken naar mogelijkheden en anders mogen zijn dan de rest.

Kunnen we nog terug naar het land waarin ik ben opgegroeid? Een land waarin je mag zeggen wat je vindt, maar waarin je er soms gewoon voor kiest om dat niet te doen? Omdat je niemand onnodig wil kwetsen? Een land waar iedereen welkom is? Omdat wij het hier met z'n allen godvergeten goed hebben? Een land waarin we juist leren van al die verschillende culturen en ze zien als een verrijking, in plaats van een aanval? 

Dat zou fijn zijn. Tot die tijd loop ik even met een boogje om het kampvuur heen.

Omdat ik me kapot schaam voor dit Nederland.